Onbeantwoorde vragen

Ik heb al bijna 8 jaar last van depressie klachten. Inmiddels ben ik al bijna 21. Er lijkt geen dag te zijn waarop het beter wordt. Ik zit al ruim een jaar in therapie, maar ik ben nog geen meter opgeschoten. Ik denk dagelijks zelfmoord. Ik voel me door niemand gezien of gehoord. Zelfs niet door mijn eigen therapeuten. Zij willen me namelijk weer ontslaan, omdat ze niet weten hoe ze mij moeten helpen. Het enige wat ik nodig heb is een luisterend oor. Ik krijg die alleen nergens gevonden. Thuis niet, op mijn werk niet, nergens niet. Ik heb ook last van een trauma dat ik al jaren bij me draag en van een vervelende thuis situatie, waar het niet is toegestaan om emoties te uiten. Ik weet geen raad meer met wat ik met mezelf aan moet. Voor mij lijkt de dood de enige uitweg om mezelf hier uit te krijgen. Ik ben gewoon op. Ik ben zo alleen, zo eenzaam. Ik heb voor mijn gevoel nog nooit een echte connectie met iemand gehad. Voor mensen ben ik hetzelfde als lucht, terwijl ik altijd voor iederee

Hey ik ben 20 jaar oud en het is nu meer dan een jaar verder dat mijn ex en ik uit een toxic relatie kwamen maar we hebben wel alles bijgelegd en zijn nu gewoon goed bevriend alleen wil ik weer een stap verder maar zij wilt dat duidelijk niet alleen is het probleem dat als ze iets verteld of doet met iemand anders ik erg jaloers word en het biet prettig vind moet ik afstand van haar nemen of het maar accepteren en jaloers blijven want op deze manier is voor mij ook heel lastig 

Hi allemaal.Ik ben het een tijdje geleden uitgemaakt met mijn vriend van anderhalf jaar omdat we qua levensstijl niet bij elkaar pasten en ik het gevoel had dat ik geen gevoelens meer voor hem had. Nu is het twee weken dat we geen contact meer hebben en ik voelde me eerst helemaal prima, tot deze week. Sinds deze week krijg ik steeds flashbacks aan dingen die we samen hebben gedaan en blijf ik achter met een leeg gevoel. Het is al eens eerder uitgegaan en hij vertelde me dat hij precies dit gevoel had toen. Ik hoor nu van vrienden dat hij wel bezig is met andere meiden, wat eigenlijk ook volkomen mag, alleen het laat me toch leger voelen, omdat ik dat gewoon niet kan. Ik weet dat ik jong ben en dat er vast nog mooie dingen op mijn pad komen, alleen kan ik niet ophouden met denken dat hij wel echt met zijn hele hart, zonder foute bedoelingen van mij hield en dat ik dat nu gewoon kwijt ben. Hij heeft me vele kansen gegeven toen ik mentaal even de relatie niet aan kon en we hebben een moo

Ik heb moeite met over mijn ex heen te komen.We hebben 7 maanden een relatie gehad en hij is al meerdere keren vreemd gegaan.Hij heeft het uitgemaakt na 4 maanden maar een maand later wilde hij weer een kans. Die heb ik gegeven.We hebben het weer geprobeerd, maar na twee maanden heeft hij het weer uitgemaakt. Toch zit hij mij steeds te bellen dat hij mij mist en nog van mij houdt, terwijl hij allang andere meiden heeft.Hij zegt dat t met mij anders was dan met hun. Dat ik speciaal ben.Ik trap er steeds in.Ik heb hem al meerdere keren geblokkeerd, maar toch deblokkeer ik hem weer.Kan iemand mij hierbij helpen?

Ik zou heel even jullie hulp kunnen gebruiken want ik geraak er echt niet meer aan uit en het begint enorm op me door te wegen.Ik ben 19 jaar maar heb het gevoel dat ik niets van privacy krijg bij me thuis, mijn ouders zitten in de avond stiekem in mijn gsm, lezen mijn berichten, checken mijn geschiedenis etc etc (dit gewoon omdat ze willen weten wat ik zeg tegen anderen niet echt met een andere reden, alsof ze mijn leven willen laten verlopen zoals zij het willen)Ik heb nu sinds eind juni een vriend, hij is echt een schat van een jongen, fiets soms meer dan 32 km op een avond om me eens enkele uren te kunnen zien op mijn werk of ... ZO had ik in de herfstvakantie een halloweenfeestje met 2 koppels vrienden en wij en mijn mama stuurde me (weeral) we moeten dan eens praten hé (alsof ze niet kon wachten tot ik thuis was) Ik was hier enorm mee bezig en zonderde me af, hij had dit direct door en schermde me af van de rest in een knuffel zodat ik niet gezien werd. Ik zei kunnen we naar buit

Hoi, een simpele vraag lijkt mij, maar het is mij nog niet gelukt om deze informatie op de site terug te vinden…..Natuurlijk hoop ik die informatie in een reactie op dit topic te krijgen.Daarnaast zou het ook fijn zijn als iedereen die informatie gemakkelijk terug kan vinden op deze site 🙂 Een linkje zou dus welkom zijn 😉 groetjes,M&M's​@M en Ms   

hoe gaan jullie om met een sociale angststoornis

hey iedereen!! ik heb vanwege trauma heel veel moeite met eerlijk zijn over mezelf en de dingen die gebeuren in mijn omgeving, het lijkt heel erg alsof ik een leugenaar ben, uit eerlijkheid, ben ik heel angstig om mijn gevoelens te delen. dit zorgt ervoor dat mijn bestevriendinnen vertrouwen in mij verliezen, ik wil dit niet want ze betekenen alles voor me. heeft iemand misschien tips om over deze angst heen te komen? dat is het belangrijkste voor mij. elk beetje hulp zou echt veel betekenen al. - leetje

Ik ben 19 en ik heb echt een luisterend oor nodig, ik heb al sinds dat ik me kan herinneren een slechte relatie met voeding. Ik wil al afvallen sinds ik 9/10 ben maar ben alleen maar door crashdieeten en bulimia meer en meer aangekomen. Op dit moment heb ik extreem overgewicht en struggle ik al lange tijd met een cyclus van binge eten en daarna weer niet eten en weer bulimia. Ik schaam me zo erg over mijn lichaam en ben zo bang voor opmerkingen (die ik regelmatig krijg van andere jongeren op school en straat) dat ik soms niet meer naar buiten durf. Ik heb zo’n zelf haat en ik wil gewoon afvallen maar niks lukt. Ik struggle al zolang met mijn mentale gezondheid maar ik durf hier niet eerlijk over te zijn omdat ik me zo erg schaam. Heeft iemand tips die misschien hetzelfde heeft gehad?