Hey,
hier iemand van 26 die even een diepte puntje heeft bereikt. Maar de laatste tijd, ook door de huidige maatschappij begin ik een beetje het gevoel te krijgen dat ik achterloop in het leven. Mensen van mijn leeftijd krijgen kinderen, kopen huizen etc, en waar sta ik? Juist… ik woon thuis, werkend als een onderwijs assistent. Uitzoekend hoe het mijnenveld genaamd het leven werkt. Iedereen schrijft zijn eigen verhaal en ik heb flink wat voor mijn kiezen gehad de afgelopen 5 jaar. Maar dit voelt even als een realisatie momenten. Verder ben ik ook niet ongelukkig (leef het leven bij de dag, maar weet niet wat ik hier mee moet.)
Bladzijde 1 / 1
Hoi
nou dat achterlopen valt nog wel mee. Je hebt al meer bereikt dan ik. Ik ben nog aan het studeren en jij hebt al een baan, dus ja.
Kijk naar de dingen die je al hebt gerealiseerd. Best wel een reden om trots op te zijn.
Misschien heb je nog wel wensen voor de toekomst. Dat is mooi en ook goed om te hebben.
Heb je bijvoorbeeld al een idee wat je in de komende jaren bereikt zou willen hebben?
Voor kinderen heb je over het algemeen een partner nodig. Is die er al toevallig?
Ik ben benieuwd naar jouw plannen en ideeën en vragen.
Groetjes,
M&M's
Hey m&m’s
Tuurlijk sta ik ‘r bij stil wat ik al heb bereikt en heb doorstaan. Alleen de mindset van de sky is de limit is een soort van passende quote van me. Ik sta altijd open voor nieuwe dingen en verdere groei van mezelf. Plannen zijn ‘r zeker, wil graag voor me 30ste het huis uitzijn. Verder gewoon genieten van wat het leven brengt.
en wat betreft een Relatie… kort antwoord ja ik heb een relatie.
lang antwoord is dat het een lastige situatie is waar ik soms niet weet waar ik goed aan doe met mijn partner.
maar bij vraag kan ik daar meer over inlichten.
Hoi
als 18-jarige lijkt het kopen van een huis en zo nog heel ver weg maar ik kan me voorstellen hoe jij je voelt. Ik ben onlangs gestopt met m’n studie en heb besloten een tussenjaar te nemen. Ergens voelt dat raar omdat iedereen om me heen van mijn leeftijd druk bezig is met studeren. Ik weet dat het voor nu de juiste keuze is en toch voelt het als stilstand/achterblijven.
Het belangrijkst is om jezelf niet te gaan vergelijken met anderen. Zoals je zelf al zegt, iedereen schrijft z’n eigen verhaal en je mag idd best trots zijn op wat je al bereikt hebt. Dat je nog thuis woont is ook niks om je voor te schamen. Met de huizenmarkt van tegenwoordig is een woning vinden niet makkelijk. Zeker niet in je eentje.
Hoi
dankjewel voor jouw reactie.
Plannen genoeg. De huizenmarkt is zoals
Ik snap dat je graag iets voor jezelf (en partner) zou willen hebben.
Ondertussen is er wel de mogelijkheid om tot die tijd 'thuis’ te wonen en extra te sparen. Tenminste dat neem ik even aan. Op die manier vergroot je de kans om eerder in aanmerking te komen voor een eigen huis (koop of huur).
Niet ideaal misschien, maar je kunt niet anders dan het beste er van maken.
Ik weet niet of je hobby's hebt, misschien is reizen er wel eentje. Daar kun je ook van genieten.
Je hebt iig al werk, dus dat is wel nice.
Ik begrijp uit jouw reactie dat je nog goed na moet denken over jouw relatie. Ik wens je wijsheid en hopelijk kom je tot meer duidelijkheid.
Groetjes,
M&M's
Hoi
Hier een ook een twintiger, ik heb precies van dat soort realisatie moment. Ben 22 en woon ook nog thuis, ben nog wel bezig met studeren aan de Pabo. Terwijl andere al verder zijn vooral in deze huidige maatschappij.
Het is jouw leven en die kan jezelf bepalen, bij de dag leven is ook helemaal geen probleem.
Heb je wel momenten waar je uit kan kijken of vooruit plannen?
Kleine stapjes zijn ook stappen, kijk wat voor jouw het beste is!
Hier ook twintger ben pas 27 geworden ik voel ook de druk om alles breiken voor 30 ik denk loop ik achter uitgevallen studie en ik heb gevoel ideeren lijlt weten wat te doen en ik gevoel alles of ik niks doe maar komt denk ik ook sociale media maar jullie zijn allemaal goed bezige
Reageer
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.