Hoi allemaal,
Ik wil graag iets delen wat al jaren een deel van mij is. Al ruim tien jaar merk ik dat haar en het knippen van haar een bijzondere aantrekkingskracht op me hebben. Sinds een tijdje weet ik dat dit een naam heeft: trichofilie.
Het knippen zelf geeft mij een gevoel van spanning, rust en blijdschap tegelijk. Niet op een sensuele manier, maar meer als een vorm van ontspanning en voldoening. Hoe meer haar er geknipt wordt, hoe intenser dat gevoel van plezier en rust wordt. Het is iets wat eigenlijk dagelijks in mijn gedachten speelt – soms dagdroom ik er zelfs over, gewoon omdat het me een fijn, kalmerend gevoel geeft.
Ik knip vooral vrouwen, omdat ik me daarbij op mijn gemak voel. Wat voor mij het belangrijkste is, is dat degene die ik knip blij en tevreden is met het resultaat – dat geeft mij juist het meeste geluk. Het gaat voor mij om de beleving, het vertrouwen en het gedeelde plezier in het moment.
Daarnaast word ik zelf ook blij als ik geknipt word – niet door een kapper, maar door iemand die het leuk vindt om te doen, die er wat gevoel of interesse in heeft. Dat persoonlijke stukje maakt de ervaring voor mij juist zo bijzonder.
Ik vind het soms lastig om hierover te praten, omdat ik bang ben dat mensen het niet begrijpen of me misschien “raar” zouden vinden. Toch weet ik inmiddels dat ik niet de enige ben, en daarom wil ik hier graag mijn ervaring delen. Misschien zijn er anderen die dit ook herkennen of die er gewoon nieuwsgierig naar zijn.
