Wat moet ik doen, geen vriendinnen, jaloers op zus?

Hoi ​@Kelli 

ik ga je eerst even een compliment geven, want je onderschat je kwaliteiten… je hebt jouw ‘verhaal’ heel goed en duidelijk uitgelegd hoor 🙂

Het kan zijn dat je zelf vond dat het niet makkelijk was om het allemaal op te schrijven, maar je bent er wel in geslaagd.

Het loopt niet allemaal zoals je het voorgesteld hebt. Je vergelijkt je met anderen en zou meer willen zoals 'zij’ te zijn of dingen te doen en mee te maken als 'zij’ die doen en meemaken.

Iedereen is verschillend en dat is maar goed ook, want als iedereen hetzelfde is dan zou het ook niet goed zijn.

Zo heeft iedereen zijn of haar eigen kwaliteiten. Soms vallen vooral de 'positieve’ verschillen bij anderen op. Dingen die jij ook graag zou willen doen en meemaken, maar bedenk ook dat jij ook heel veel positieve dingen hebt. Misschien ben je wat stiller als anderen, maar je let misschien wel beter op en leert makkelijker en kan daardoor anderen (die misschien wat meer opvallen door hun aanwezigheid) helpen en steunen in de dingen die zij misschien juist tekortkomen.

Jij hebt sws een heleboel prachtige en goede eigenschappen. Dingen die je verder kunnen brengen in het leven.

Focus je niet teveel op dingen die je (nu nog misschien) wat minder hebt. Wat niet is kan altijd nog komen 😉

Je start volgende week aan een nieuwe opleiding, dus ik zou zeggen dat het tijd is om al die nieuwe medestudenten te leren kennen.

Nieuwe kansen, tijd voor een nieuwe eerste indruk.

Ik weet dat nieuwe dingen ook lastig en onbekend kunnen zijn, maar het is wel een kans en echt dingen fout doen, gaat vast niet gebeuren.

Iedereen is nieuw, dus moet elkaar leren kennen.

Je bent natuurlijk niet ineens iemand anders dan dat je vorige week was, maar je kunt wel je best doen om je open te stellen voor die anderen. Je voor te stellen, iets over jezelf te vertellen en waarom je voor deze opleiding hebt gekozen.

Nieuwe mensen leren kennen en (voorzichtig) aftasten hoe ze allemaal zijn en er zijn altijd wel mensen bij waar je een klik gaat hebben.

Ik weet niet of jouw opleiding ook in een andere plaats is dan waar je woont, maar misschien komen er dan ook studenten uit jouw woonplaats, waardoor je al een overeenkomst hebt of ben je juist meer geïnteresseerd in medeleerlingen uit andere plaatsen. Misschien zijn er wel die dezelfde sport of hobby hebben als jou. Allemaal dingen om te ontdekken.

Omdat je de introductie hebt gemist, is het ook wel handig om klas of studiegenoten te leren kennen. Al was het maar om praktische dingen aan te vragen.

Geef het een kans en je merkt vast dat anderen niet echt zoveel anders zijn als jij. Het gaat echt wel op 'z'n plek vallen’ allemaal.

De school/opleiding heeft vast ook een studiebegeleider of zoiets en daar kun je natuurlijk ook altijd terecht voor vragen en hulp. Misschien kan die jou even snel bijpraten over de introductie en kun je gelijk ook dingen kwijt, waarom de introductie voor jou 'lastig’ was.

Dat laatste ben je natuurlijk niet verplicht om te doen, maar als het jou kan helpen, dan kun je gelijk iemand inlichten over jouw ‘struggle’.

Zelf even kijken wat voor jou heb beste werkt. 

Soms kun je ‘ongemakkelijke dingen’ beter gelijk aanpakken. Dan heb je die alvast gehad.

Denk er maar eens rustig over na en beslis dan wat je doet. Je kunt ook eerst met iemand anders overleggen.

Ik ga je nu een verhaaltje vertellen. Iets wat ik zelf meegemaakt heb. Hopelijk heb je er iets aan. 

Gisteravond laat kwam ik na een korte vakantie weer thuis. Mijn tweelingbroer blijft nog een weekje langer, want hij heeft langer vakantie en ik moet maandag weer beginnen…… Thuis was het nog net zo'n puinhoop als dat we het achter gelaten hadden….. Ik had gehoopt dat mijn twin (we wonen samen) voor de vakantie nog even opgeruimd had. Hij had tijd, maar ging liever nog even uit met zijn vrienden ipv op te ruimen….

Bij thuiskomst werd ik gelijk met de harde waarheid geconfronteerd. Ik was moe en had nergens meer zin in en ben gelijk gaan slapen.

Vanmorgen werd ik wakker en had echt geen zin om de dag te beginnen. Afgezien dat ik geen zin had, wist ik ook niet waar te beginnen.

Ik draaide me nog eens om in bed….maar de puinhoop loste zich niet vanzelf op…..

Ik kon wel in bed blijven liggen, maar ik kon beter opstaan en er het beste van proberen te maken.

Praktisch als ik ben deed ik de vuile was in de trommel en zette de wasmachine voor de eerste was aan… dat leek me handig, omdat de was best lang duurt en eenmaal dat ie gestart was, dan doet ie zijn werk vanzelf en ondertussen kon ik iets anders doen en na de eerste was kon ik de rest erin doen.

Toen maar even een boterham gesmeerd, maar toen ik in de keuken kwam zag ik (weliswaar een beetje afgespoelde) afwas nog in de wasbak en en op het aanrecht staan…

Ik heb toen eerst maar muziek aangezet en niet te lang nagedacht….want nadenken nu zou het alleen maar allemaal langer laten duren…… en ben aan de afwas begonnen.

Gewoon beginnen met het eerste wat ‘in de weg’ stond. Eerst die wasbak leeg, zodat ik de ruimte had om überhaupt kon beginnen met afwassen. 

Na een kwartiertje of een misschien was het een half uur zag de keuken er al weer heel anders uit….. ik was best tevreden over mezelf en keek op de klok. Het was nog best vroeg in de ochtend en dacht aan mijn tweelingbroer, die waarschijnlijk nog lag te slapen…..nou ja, dat gun ik hem wel, want het is ook wel eens andersom en hij doet ook veel voor mij…

De wasmachine was nog niet klaar, dus ik kon wel even relaxen, maar ja, dat schiet ook niet op, dus heb ik de stofzuiger er maar even bij gepakt en het hele huis gestofzuigd…… onze bedden afgehaald en kleding van de grond geraapt en in de wasmand gestopt, zodat het daarna in de wasmachine kan en uiteindelijk alles fris weer in de kast en op bed kan.

Ondertussen kwam ik erachter dat sommige dingen in de koelkast er niet echt lekker meer uit zagen en heb ik de al wat stinkende vuilniszak daarmee gevuld en in de container gegooid.

Ook heb ik al een boodschappenlijstje gemaakt. Die haal ik strakjes wel, dus ik ben wel aardig op weg om alles weer op 'de rit’ te krijgen.

Soms moet je echt dingen aanpakken. Dingen waar je geen trek in hebt om te doen, maar als je ze eenmaal hebt gedaan dan geeft dat wel een fijn gevoel en rust.

Het is soms makkelijker om ervoor weg te lopen of net doen alsof ze niet bestaan, maar dan duiken ze toch ineens weer op en hoe langer je ermee wacht, des te lastiger ze zijn om ze snel ‘op te lossen'.

Eigenlijk is dat met veel dingen in het leven zo, ook met het leven zelf…..

Hoe lastig het soms is… pak dingen aan…...zodra je de kans hebt…

Ik vertel via een omweg eigenlijk dat als er dingen in je leven zijn die je liever anders zou willen….. dat het altijd mogelijk is om een begin te maken met alles op orde te krijgen.

Natuurlijk los je niet alles in één keer op, maar begin ergens…

Stel doelen niet te hoog. Wees tevreden met behaalde resultaten. Daar mag je jezelf best een schouderklopje voor geven 🙃

Houd vol en succes 

Blijf niet achterom kijken, maar vooruit.

Ga vol goede moed de volgende uitdaging aan en het gaat je lukken 🙂

Groetjes,

M&M's

​@M en Ms