Skip to main content

Hallo Iedereen 

 

Ik ben een meisje van (bijna) 19 jaar. Ik zit de laatste tijd nogal met mezelf en mijn gedachten in de knoop en hoopte dat iemand van jullie me wat verduidelijking of verheldering zou kunnen brengen. 

 

Het zit zo: in 2022 had ik een relatie die voor mij allesbehalve prettig was, hier heb ik dan ook niet alles over gezegd tegen mijn ouders. Eens ik me van die jongen had ‘losgemaakt’ sloot ik me volledig af van liefde en jongens of alles wat er mee te maken kon hebben. Tot rond nieuwjaar dit jaar, daar leerde ik een jongen kennen waar ik sinds midden juli officieel mee samen ben. 

 

Het probleem is dus dat mijn mama hem te lelijk vind voor me + ik chatte eens met hem via Discord omdat ik een privaat gesprek wou aangezien mijn ouders nogal vaak mijn GSM checken en alle berichten lezen. Toen mijn mama dit had uitgevonden zei ze dat ik achterbaks gehandeld had en hun vertrouwen had gebroken door zo een gesprek met hem te voeren (dit ging over hoe ik me voelde op dat moment) Ik kreeg constant commentaar op hoe ik deed, handelde, spra over hem, of deed als ik bij hem in de buurt was (enkel papa zag ons al samen) maar ik denk dat die jongen misschien wat bang is om te handelen als mijn papa er bij is door de situatie. 

 

Hij betekend eigenlijk al best veel voor me en na die lastige relatie voel ik me echt op mijn gemak bij hem, ik ben rustig bij hem en als ik hem zie of zelf maar gewoon een knuffel geef is het alsof de chaos van de wereld even gedempt wordt. Mijn mama zegt dat ik hen laat vallen en kies voor een ‘vreemdeling’ maar zo zie ik het helemaal niet. 

 

Ook zei ze: “Je weet als je met hem door gaat dat wij als familie nooit meer normaal gezellig samen zullen kunnen zijn hé, dit heeft enorme gevolgen op ons als gezien. Mijn grootste probleem? Ik voel me zo op mijn gemak en zo goed bij hem EN ze heeft hem nog nooit gezien of gesproken en oordeelt dus enkel op basis van een foto (die ze zag als ze in mijn GSM aan het scrollen was) 

 

Ik heb het gevoel dat ik tussen twee vuren zit en weet echt niet wat ik moet of kan doen of zelf voelen. Want door al haar uitspraken begint er in mijn hoofd een figuurlijke oorlog te ontstaan. Kan iemand me helpen aub? 

DANKUUUU

Hoi ​@Anoniem_J 

 

Jammer en vervelend dat jouw vorige relatie, zoals je het zelf noemt ‘alles behalve prettig’ was. Kennelijk heb je daar niet echt (uitgebreid) met je ouders over gepraat of kunnen/willen praten.

Sinds kort heb je een leuke jongen leren kennen. Hij betekent best al veel voor jou. Je voelt je prettig bij hem, hij stelt je op je gemak.

Jouw ouders (misschien jouw moeder nog het meest?) checkt jouw telefoon om te zien wat je allemaal ‘doet’ met en zegt tegen anderen. Je vindt dat een beetje te ver gaan.

Dat kan ik me voorstellen.

In het algemeen is het begrijpelijk dat ouders nieuwsgierig/benieuwd zijn naar wat hun kinderen allemaal doen. Ze proberen ook mee te denken en te voorkomen dat je in vervelende situaties terecht komt.

Tot zover lijkt er niet echt iets bijzonders aan de hand.

Feit is wel dat je ondertussen 18 bent. Het is belangrijk om te weten dat je op deze leeftijd het recht hebt om zelf keuzes te maken, inclusief de keuze voor een vriend/partner. Ouders mogen wel hun bezwaren uiten, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij jou.

Bezwaren kunnen door allerlei redenen komen. Bij de één heeft het misschien te maken met religie of afkomst, maar het kan ook iets heel anders zijn. Als je de reden weet dan kun je daar misschien met ze over praten.

 

AI heeft het voor mij en natuurlijk ook voor jou op een rijtje gezet:

Hier zijn een paar stappen die je kunt overwegen:

  1. 1. Open communicatie:

Probeer een rustig gesprek met je ouders aan te gaan en leg uit waarom je voor deze relatie kiest. Probeer hun zorgen te begrijpen, maar sta ook voor je eigen gevoelens. 

  1. 2. Zoek steun:

Praat met vrienden, andere familieleden of een vertrouwenspersoon die je kunnen helpen om je gedachten te ordenen en je te steunen in dit proces. 

  1. 3. Onafhankelijkheid:

Besef dat je op deze leeftijd steeds meer verantwoordelijkheid voor je eigen leven krijgt. Het is belangrijk om je eigen keuzes te maken en niet te veel afhankelijk te zijn van de goedkeuring van je ouders. 

  1. 4. Blijf in gesprek:

Probeer de communicatie met je ouders open te houden, ook als jullie het niet eens zijn. Soms hebben ouders tijd nodig om aan een nieuwe situatie te wennen. 

  1. 5. Respecteer elkaars grenzen:

Het is belangrijk dat je de grenzen van je ouders respecteert, maar ook dat zij jouw keuze respecteren. 

 

Overwegingen:

  • Gevoelens van ouders:

Ouders kunnen bang zijn dat je relatie je zal schaden, of dat je vriend niet goed voor je zal zijn. Probeer hun zorgen te begrijpen en geef aan dat je zelf ook verantwoordelijkheid neemt. 

  • Jouw autonomie:

Je bent bijna 19 en mag zelf beslissen met wie je een relatie wilt hebben. Dit is een belangrijke stap in het volwassen worden en het opbouwen van je eigen leven. 

  • Relatie met ouders:

Het is belangrijk om te streven naar een goede relatie met je ouders, maar dit kan soms tijd en inspanning kosten. 

Uiteindelijk is het jouw keuze. Je mag zelf kiezen wie je als vriend wilt, maar het is wel belangrijk om open te communiceren en de gevoelens van je ouders te respecteren, maar ook je eigen gevoelens en behoeften.

AI-reacties kunnen fouten bevatten. Meer informatie

Tot zover wat AI erover zegt.

 

Ik lees dat jouw moeder jouw vriend ‘te lelijk’ vindt.

Of je iemand mooi of lelijk of wat dan ook vindt, is een hele persoonlijke keuze en voor mij is dat geen goede reden. Een mogelijke reden zou kunnen zijn dat jullie (je vriend en jij) leeftijdsverschil heel erg groot is of dat hij een zware crimineel is of zoiets. Dan kan ik begrijpen dat ze er vraagtekens bij stelt en die deelt met jou.

Of hij eerlijk en betrouwbaar is, het beste met jou voor heeft. Dat zijn belangrijke dingen. Niet of ze hem knap vindt…

 

Ik hoop dat dit antwoord je helpt in de relatie met jouw ouders.

 

 

Groetjes,

M&M’s

@M en Ms 

 

 


Reageer