Skip to main content

10 dagen alleen thuis

Beste lezer,

Ik ben een jongen van 22 jaar. Over een week, dus vanaf donderdag 9 juli, ben ik 10 dagen alleen thuis. Dit komt omdat mijn ouders vanaf donderdag 9 juli op vakantie zijn met de caravan. Ik ben alleen thuis tot en met zaterdag 19 juli. Ik tel zondag 20 juli niet mee, omdat ik op die dag vroeg moet vertrekken richting Schiphol en om 15:10 uur naar Zuid-Frankrijk vlieg, waar mijn ouders mij komen ophalen op de airport.

Ik woon nog thuis, dus het is voor mij best moeilijk om hier overheen te stappen. De angst die langzaam ontstaat - een week van tevoren -  is dat ik me alleen ga voelen. Dit uit zich dan in het feit dat ik eigenlijk een beetje aan tafel zit en me een gevoel van eenzaamheid bekruipt. Ik probeer dan te kijken of ik toch met iemand contact kan zoeken, maar als dit niet lukt, probeer ik mijn aandacht te verleggen. Vaak ga ik dan tv kijken en dan gaat het wel weer, maar ik weet gewoon dat dit soort momenten gaan komen. Ik snap alleen niet waarom dit gevoel op komt zetten terwijl ik nog helemaal niet weet hoe ik het ga vinden. 

Ik vind het lastig om precies te omschrijven wat ik voel, maar het is het gevoel dat je in een leeg huis bent, waar normaal altijd iemand is. Ik voel me nu soms al alleen, terwijl mijn ouders gewoon thuis zijn. Ik wil hier eigenlijk niet in blijven hangen, omdat ik ook vind dat het een leermoment kan zijn. Tenslotte moet het er een keer van komen, want anders wordt de drempel om eens een paar dagen alleen thuis te zijn alleen maar groter.

De helpende gedachten zijn:

  • dat ik zeven van de tien dagen gewoon van 8:00 tot 17:00 uur werk en ik dus alleen de avond alleen ben;
  • dat ik twee avonden daarvan iets heb gepland en daarom laat thuis ben;
  • dat ik bij familie langs kan gaan of een goede vriend of vriendin bellen of appen.

In het weekend van 12 juli komt er misschien iemand op bezoek of ga op langs bij mijn ouders die op de camping in Limburg staan, maar dit is nog niet zeker. Ook zaterdag 19 juli heb ik volgepland. Dat is trouwens de dag dat ik moet inpakken en nog wat dingen in het huis moet afronden voordat ik de volgende dag kan vertrekken, dus om die dag maak ik me niet zo’n zorgen.

Alles overwegend denk ik soms dat ik me aanstel en dat het eigenlijk best meevalt. Dat gevoel dat het meevalt heb ik ook echt wel, maar soms komt het nare gevoel weer opzetten en ik weet niet hoe ik dan de knop om kan zetten. Ik vind ook echt dat het wel een keer goed is om bovenstaande juist te zien als een uitdaging en niet als een belemmering, maar dit lukt dus niet altijd.

Heeft iemand tips? 

Bij voorbaat dank! 

Hoi ​@Anonieme_L 

Hier ook een twintiger en thuiswonend. Ik ben wel vaker een paar dagen alleen thuis geweest. Wat mij dan helpt is om leuke dingen te gaan doen, dit kan ook zijn door een hobby te gaan beoefenen of een nieuwe hobby op te gaan pakken. Verwen jezelf eens een keer en zie dit ook als een leermomentje voor jezelf. Later wil je ook op jezelf wonen. Voor je het weet zijn die dagen voorbij en iedereen kan het.

Schrijf voor jezelf doelen op of positieve zinnetjes die je herhaal en houd een dagboekje bij.

Hoe voelde je je? Geef jezelf ook complimentjes!  Zodat je aan het eind kan reflecteren.

Alle kleine stapjes zijn stappen!

Hoop dat dit je een beetje heeft geholpen :)

 

Groetjes ​@Pandabeertje 

 


Beste ​@Pandabeertje,

Bedankt voor je bericht. Dit helpt zeker. Het zijn goede tips. Ik denk dat je een heel mooi punt aanstipt doordat je schreef “Voor je het weet zijn die dagen voorbij en iedereen kan het." Ik denk dat dit ook voor mij geldt. Ik moet het alleen niet te zwaar maken van tevoren, vandaar ook mijn bericht. Maar misschien kan ik nu al beginnen met het dagboek bijhouden. Wat ik al wel doe is bijhouden in een dagboek wat voor leuke dingen ik heb gedaan op een dag, zodat ik meer naar de leuke dingen kan kijken.

Mag ik trouwens vragen hoe jij het ervaart als je alleen thuis bent. Vind je dit leuk of verveel je je juist? Of plan je juist leuke dingen in die je kunt gaan doen?

Bij voorbaat dank weer,

Vriendelijke groet,

L.


Hoi ​@Anonieme_L 

 

Alles overwegend denk ik soms dat ik me aanstel en dat het eigenlijk best meevalt.

 

ik vind niet dat je je aanstelt. Ik zou eerder zeggen dat je de realiteit onder ogen ziet en verder dat je je er al goed op heb voorbereid.

Het is misschien nog onbekend hoe het is om alleen thuis te zijn, maar ik heb er vertrouwen in dat het je gaat lukken.

Leuk trouwens, die vakantie naar Zuid-Frankrijk. Ook de eerste keer 😉

Vast niet, ik maakte maar een grapje. Wel een mooi vooruitzicht. Veel plezier daar.

 

Soms hoop ik er op om eindelijk eens alleen thuis te zijn. Ik kom uit een redelijk groot gezin. Op mijn 8e kreeg ik er een ‘soort pleegbroer’ van 15 bij en ik had al een oudere broer en zus en een tweelingbroer en een jongere broer en daar is een paar jaar geleden een nog iets jongere broer van ondertussen 16 (bijna 17) bij gekomen.

Ik ben dus bijna nooit alleen thuis 😎

Maar uiteindelijk verveel ik me nooit en voor je het weet is er weer iemand thuis. Misschien niet altijd een gezinslid, maar een ander familielid of een vriend van me of van een andere broer of zus.

Ik maak me er ook nooit druk om. Een keertje alleen zijn is ook wel eens lekker. Afleiding zoeken kan altijd (tv kijken of zelf iets afspreken).

 

Ondertussen ben ik 22 en studeer al een paar jaar en hoewel ik iedereen graag zie, vind ik het wel lekker als ik alleen thuis ben.

Ik begrijp dus wel dat het even wennen is om alleen thuis te zijn. Het zal zeker in het begin 'vreemd’ aanvoelen.

Ik lees dat je al voorbereid bent en alle vertrouwen dat het je gaat lukken.

Als je nog vragen hebt, dan lees ik het wel.

 

 

Groetjes,

M&M's

@M en Ms 

 

 


Hoi ​@Anonieme_L 

Je stelt je niet aan hoor. Als je het gewend bent alleen thuis te zijn kan dat best spannend zijn. Da’s niks om je voor te schamen. Ik denk dat het vooral een kwestie van wennen is. Zoek voldoende afleiding en je zult zien dat de dagen voorbij vliegen.

 


Hoi ​@Anonieme_L 

Ik ervaar het alleen thuis zijn soms wel alleen en dan kijk ik er met een berg tegenop. Achteraf ging de tijd zo snel voorbij. Soms vind ik het ook wel lekker om alleen thuis te zijn, dan heb je even niemand die op je vingers kijk. Dan kan je even helemaal los gaan als er iets valt of stuk gaat. Of kan je dansend door het huis. Ik merk dat het veel doet met je persoonsontwikkeling, het zijn momenten waar ik mezelf tegenkom. Eigenlijk de tips die ik je heb gegeven werken bij mij wel vaak. Hoe vaker je zelf een paar dagen thuis ben hoe beter het elke keer gaat. Ik plan soms wel wat in maar het hangt er net vanaf hoeveel ik moet werken en hoelang ze weg zijn.

Groetjes ​@Pandabeertje 


Hoi ​@M en Ms,

Hartelijk dank voor je bericht. Goed om te horen hoe jij hier over denkt. Dit helpt mij ook om bepaalde zaken te kunnen relativeren.

Groetjes,

L.


Hoi ​@Timmy, bedankt voor je berichtje! ;)


Hoi ​@Pandabeertje, bedankt voor je bericht. ;)


Reageer